පුංචි කතාවක් .......

ගොඩක් කාලෙකින් බ්ලොග් ඒකට මොකුත් ලියන්න බැරි උන නිසා මට හිතුන අද පොඩි කතාවක් ලියන්න.මේක කියවල ඔයාලගේ comments දාන්න.

මේ සිද්දිය සිද්ද උනේ යාලුවෝ දෙන්නෙක් අතර.දවසක් එක පිරිමි ළමයෙක් පරිගණකය දාගන්නවා ඊ-මේල් බලන්න එයාට මේල් එකක් ඇවිත් තියෙනවා ගැණු ළමයෙක්ගෙන් එයා ඒකට පිළිතුරු යවනවා ඔහොම ටිකෙන් ටික ඒ දෙන්න කතා මේල් වලින් ටික කාලයක් අදහස් හුවමාරු කරගන්නවා. දවසක් ඒ ගැණු ළමයගේ දුරකථන අංකය අර පිරිමි ළමය ඉල්ලනවා එයා එක දෙනවා ඔහොම ඔහොම දෙන්න කතා කරනවා.දවසක් ගැණු ළමයාගෙන් මේල් එකක් එනවා ලොකු විස්තරයක් දාලා. එයා කියනවා එයා දුන්න අංකය යාලුවෙක්ගෙ එයා මෙච්චර කාලයක් කලේ බොරුවක් එයා ගොඩාක් දුරකට යනවා කියල.ඒ අංකය දුන්න යාළුවා ගොඩක් හොදයි එයාව යාලුවෙක් කර ගන්න කියල. ඒත් අර පිරිමි ළමය එක ගණන් ගන්නනේ නෑ. අනිත් ගැණු ළමය එක්ක කතා කරනවා.ඔහොම කාලයක් ගෙවිලා යනකොට දෙන්න අතර මිතුරු කමට එහා ගිය ආදරයක් පටන් ගන්නවා.එහෙම කාලයක් ගිහින් අර පිරිමි ළමය කියනවා අපි මේ ආදරේ නවත්තමු අපිට එකතුවෙන්න ලැබෙන්නේ නෑ කියල.ඒක අහල ගැණු ළමය ගොඩක් දුක් වෙනවා.පිරිමි ළමයත් ඒක කියල තියෙන්නේ ගොඩක් වේදනාවකින්.අදටත් එයා කියල නෑ හරියටම හේතුව.පොඩි පොඩි හේතු කිව්වට.ඔහොම කාලය ගත වෙලා යනවා ඒත් දෙන්නගේ යාළුකම නැති වෙන්නේ නෑ.ඔහොම ඉන්න අතරේ අර පිරිමි ළමය වෙන කෙනෙක්ට ආදරේ කරන්න පටන් ගන්නවා. ඒක අර ගැණු ළමයාගෙන් හංගගෙන ටික කාලයක් ඉදල එයාට ඒක කියනවා.එයා ගොඩක් දුක් වෙනවා.ඒ බව දැන දැන ම එදෙන්න යාලුවෝ වගේ ඉන්නවා.ගොඩක් හොද යාලුවෝ වගේ හැමදේම කියන්නේ එදෙන්න ඒ දෙන්නට ප්‍රස්නයක් දුකක් සතුටක් ඇති ඉස්සලම කියන්නේ එදෙන්න එදෙන්නට ඔහොම ටික දවසක් යනකොට ඒ ගැණු ළමයට ගෙදරින් Proposal එකක් ගේනවා.ඒකට හැමෝම කැමති වෙනවා. ටික දවසක් යනකොට යාලුවෝ දෙන්න ගොඩක් රණ්ඩු වෙනවා තරහ වෙනවා බැනගන්නවා.ඒත් අන්තිමට ගොඩක් රණ්ඩු වෙලා තරහ වෙනවා.ඒත් යාළුවා නැතුව ඉන්න අමාරු නිසා පිරිමි ළමය එයාගෙන් සමව ඉල්ලනවා ඒත් ඒ ගැණු ළමය තවමත් එයාට සමාව දෙන්නේ නෑ. එයා තම බලා ඉන්නවා සමාව දෙනකන්.
ඒක්කෙනක් අතින් උන වැරදි පිලි අරන් සමාව ගත්ත ඒක වැරදිද.වැරද්දක් උනාම සමාව ගත්තම එයාට සමාව නොදෙන්නේ පළි ගන්නද?

මට නම් හිතෙන්නේ පළි ගන්න වෙන්නත් පුළුවන් හිතේ දුකට වෙන්නත් පුළුවන්. මොනදේ උනත් ගොඩක් හොද යාලුවෝ මොන ප්‍රස්නේ අවත එයාලගේ යාළුකම අමතක කරන්න හොද නෑ.

සුභපතමි නුඹෙ සොදුරු ගමනට.....

අපේ අතැගිලි පටලවාගෙන
සිටිය කාලය නුඹට මතකද........?
නුඹේ උරමත හිස තියාගෙන
දෙඩූ පෙම්බස් නුඹට මතකද.....?
වෙන් වෙලා දැන් යන්න කාලය
කෙමෙන් අප වෙත ලගාවෙන බව
පිළිනොගත්තත් හදවතින් අද
වෙන්වෙලා යා යුතුය හෙට දින
ලගින් සිටි ඒ සොදුරු කාලය
යලිත් නොමඑයි අපේ අසලට
ලංවෙන්න නොහැකිමුත් අපහට
හදවතේ දුක රැදි ඇතිමුත්
සුභපතමි නුඹෙ සොදුරු ගමනට......!